Seringen! De eersten ooit in mijn tuin in deze ranke stengel van toch al 6 jaar oud.
Vroeger bij mijn ouders thuis stond er een seringenboom in de achtertuin. In mijn herinnering elk jaar vol trossen lila-lichtblauw. Hij was op de stam gesplitst en er waren 2 grote koppen.
Ik heb veel kleine glaasjes die dienst deden als vaasjes gevuld met deze en met wilde witte seringen. De wilden moest je echter om de dag verversen want die tere blaadjes vielen zo snel. Maar de geur, geweldig! Bloemen plukkend aan het paadje tussen de Hazenbosschool en het Groene Kruis gebouw in. De zandbak bij de Hazenbosschool was soms ‘s morgens, als er nog niemand in was geweest net een bord brinta als het licht regende. Dan leken de regendruppels net op de rietsuikerkorrels die mijn moeder voor mij over de brinta deed. Het zal alleen in het weekend zijn geweest dat ik dit trouwens zo zag. Het was namelijk de zandbak van de openbare school. De Ichthus waar ik naar toe ging lag er net naast en dit was toch wel het terrein van de vijand.
Ook stonden er in het paadje krentenboompjes waarvan de bloemblaadjes al gingen dwarrelden als je probeerde een takje af te breken. Als je plukte tijdens zo’n licht buitje plakten de witte ronde blaadjes op de rug van je hand en werden dan bijna doorzichtig.

Regen, geuren en buiten zijn. Het doet me denken aan toen ik in Ghana was. In een deel van het regenwoud. Toen ik van het hoge droge noorden bij Tamale weer langzaam afdaalde naar het zuiden, naar de kust.
Ik ruik de geur van een nat bos. Het ruikt als de kleuren lichtblauw en oranje. Het ruikt verfrissend en het ruikt tegelijkertijd ook een beetje muf. De temperatuur tussen de bomen is broeierig en het is lekker om de regen als een koele douche in mijn gezicht te voelen. Ik draai in het rond en kijk naar het bladerdak boven mijn hoofd. De verschillende bomen hebben eerst allerlei tinten groen, maar door het tegenlicht zie ik ze vervolgens alleen in het zwart en bewonder de vele vormen.

Geuren laten je reizen in je herinneringen. Het is een vernuftig systeem daar in je hoofd. Jij die denkt alles onder controle te hebben, hebt het nakijken.
Het effect van geur is zo sterk.
De enkele keer dat Eva Luna uit logeren is en ik dan ‘s nachts nog even op haar kamer sta om haar geur op te snuiven. Ik kan haar dan bijna voelen. Mijn lichaam wordt geactiveerd en gaat al voeden.

De natuur met haar geuren op haar mooist.