‘Hou je bek, kut.’ De eerste kennismaking bij de proefles Freerunnen kan maar duidelijk zijn. ‘Maar ik zei helemaal niets’, perst ze er nog net kleintjes uit voordat haar stem haar verlaat en zij zichzelf via haar rug uit haarzelf duwt. ‘Nou, je keek naar me’, wordt ze toegebeten. Een kort gedrongen jongetje met stekelhaar zit in kleermakerszit op de verhoging naast de trampoline. Hij kruist zijn armen demonstratief over elkaar. Zijn hoofd is naar voren geknakt. Bij het horen van de stem van meester Juan draaien zijn ogen naar boven en glimmen, net zichtbaar onder zijn gefronste wenkbrauwen op.
Ik zie hem. Hoe sneu ik dit moment ook voor mijn meisje vind, ik zie een speciaal jongetje. Meester Juan reageert naar Eva Luna en de jongen en ik trek mij snel terug. Zij is net zoals het jongetje in goede handen.

Het was spannend die eerste les in februari eerder dit jaar. De lessen daarna ook nog wel. De groep bestaat op 1 meisje na, waar ze niets mee heeft, uit zo’n 20 jongetjes. Sportieve mannetjes, schuchtere jongens, hyperactieve stuiterballen en eigenlijk is ieder op zijn of haar manier speciaal. Het is een mooie mengeling aan individuen.

Wie ben je. Wat vind je leuk. Wat doe je als het spannend wordt. Ik vind het mooi om haar beweging te zien in de uren freerunning. Hoe ze overzicht heeft gekregen in de hectiek van de Jumpstyle-hal. Ook mooi is dat de meesters na de zomervakantie de lessen zo gestructureerd aanbieden. Haar plezier krijgt hierdoor makkelijker de ruimte.
Het tikspel bij de warming up wordt behalve met spannende oogjes nu gecombineerd met een lachende mond en regelmatig glunderen haar wangen trots als ze pas als een van de laatsten getikt wordt. Ze krijgt het nu voor elkaar om, het zij zachtjes, bij een meester aan te geven dat ze de backflip graag wil leren. En hoe heerlijk, ze kan het inmiddels. Ze groeit in het ontdekken van haarzelf, haar lichaam en kracht.

Dat ze niet vrijelijk rond rent in een groep begroot mij soms. Dat ze zich zo bewust is van de aanwezigheid van de ander. Ik had haar meer vrijheid gegund. Iets onbezorgder, luchtiger, speelser of zoiets.
Maar ze wil niets fout doen en aan regels houd je je. Ze kan anderen lezen en vindt het naar als iets niet puur is. Ze kan compleet ontdaan zijn als iets niet eerlijk verloopt. Ze kijkt de kat uit de boom en vind het heerlijk om filmpjes te kijken met poes Nova op schoot.

Mijn fijngevoelige meisje, mijn dappere avonturier, ik hoop dat, terwijl je al die sprongen maakt, je mag beleven dat er meer is dan hoog en laag. Dat daar heel veel tussenin zit. Ga maar freerunnen en ontdek het maar. Het is goed. Ik zie je.