Plakjes worst veranderen met een paar happen in bootjes. Een autostoeltje in de gang is de boot. De vloer water en de deurmat een eiland.
Er is een jongetje op bezoek met een liefde voor boten. Mijn kleine en haar kleine vriend spelen super met elkaar. Zij leert hem kleuren en knutselen en hij leert haar het ‘bootje spelen’. Ze liggen dubbel om hun eigen gesprekjes. ‘Jij hebt een krokodil op je hoofd’ ‘En jij bent een poepiescheetmevrouw!’ Samen laten ze mij zien dat je echt vanaf alle kanten een bank kan bestormen en er op je kop en achterstevoren weer af kan.
Het ‘Ik ben klahaar!’ klinkt bij elk kind hetzelfde kom ik achter. ‘O wat een stinkpoepie’, zeg ik quasi bozig als ik zijn billen afveeg. Hij kijkt beteuterd, maar o wat is hij weer trots als ik zeg, dat dat hoort bij poepjes. Hoe meer ze stinken, hoe beter ze gelukt zijn.
Als zij ziet dat hij tijdens het lunchen even onthand naar zijn gekookte ei zit te kijken, wil zij hem wel even voordoen hoe je het ei uit zijn schilletje krijgt. Ze tikt het ei op de tafel. Hij leert haar graag grapjes en doet een druif in zijn wang. Alleen omdat zij dan zo schaterlacht.
In de motregen liepen ze vanmorgen hand in hand door het dorp. Op weg naar de kapper. Een roze K3 paraplu boven hun hoofd. Zingend; een treintje ging uit rijden. Het is zo gezellig. Zij probeert te huppelen. Er loopt een droomkoppeltje voor me. Jip en Janneke verbleken erbij.
Wat een relatie. Verzorgend, elkaar nieuwe dingen leren, plezier maken.
’s Middags in de auto, als ze samen op de achterbank zitten hoor ik plots een geïrriteerd: ‘Hé, wat doe je?’ ’Huh?’ ‘Je kijkt door míjn raampje!’ O, nu wordt het spannend. Stiekem heb ik pret. Hoe gaat dit verder. “Nou, dan kijk ik door jóuw raampje’, klinkt het duidelijk en beslist. In mijn achteruitkijkspiegeltje zie ik dat zij nog helemaal geen besef had van míjn en jóuw raampje en het nog even op haar in moet laten werken. Voordat zij hem echter van repliek kan dienen, worden ze afgeleid door een paar schapen in het weiland. De koppies kijken weer dezelfde kant op.
Wij kwamen bij hem toen hij net geboren was. Ik lopend en zij liggend in mijn buik. Wat lief zo’n baby’tje en tegelijk een sprookjes doorbrekende gedachte, hoe krijg ik die van mij er over een maand uit? Wat is een baby groot zeg. Maar ik was gelijk verliefd op hem en zij nu ook. Alhoewel verliefd? De buurjongen is ook haar beste vriend. Ach meid, ook al ben je op iedereen verliefd, als ik maar op nummer 1 blijf staan.
okt10