The Kintampo Waterfalls

Donderend geraas.
Het knapt over de rotsen.
Het spat uit elkaar.

Met kracht
trekt het sporen in de rotsen
en vormt daarmee zijn baan.

Stopzetten lukt niet.
Ga maar mee
en vind jouw weg.

Met donderend geraas
knapte ik over de rotsen
en spatte ik uit elkaar.

Tranen vol pijn,
trokken een spoor over mijn wangen
en vormden mijn leven.

Onder aangekomen rangschikt het water zich
en bepaald het haar eigen nieuwe stroom.
Kracht behoudend,
met hetzelfde leven maar met een ander gezicht verder stromen.

Ik zie de waterval met zijn kracht en denk aan het nummer Angels van Robbie Williams.
And through it all she offers me protection 
a lot of love and affection
whether I’m right or wrong
and down the waterfall
wherever it may take me
I know that life won’t break me
when I come to call she won’t forsake me
I’m loving angels instead.

Ook al zit ik bij de waterval en donderde alles met verpletterende kracht over me heen. Het leven zal me niet breken, want ik geloof in engelen.
Of misschien nog wel beter.
Ik geloof in mijzelf.