Tag Archives: Koesteren

Koesteren

Koesteren

‘Zo Stil van Bløf. We stappen de auto in na het laatste afscheid van mijn vader. We zetten de radio aan en ik hoor dit nummer.’  ‘Boris van Guus Meeuwis. Er is een jongetje geboren en dat heet Boris.’ ’Het gedicht Mom. Ik ben haar dankbaar. Sommigen zeggen, het is niet mijn echte moeder, maar voor mij is ze als een moeder.’ ‘The Rose van Bette Midler. Ons bruiloftsnummer.’ ‘Bad van U2. Gedraaid tijdens de afscheidsdienst van mijn man.’

Ik ben overrompeld door de vele aanvragen. Ik maak posters. Jouw favoriete lied in hartvorm. Ik ontvang een app. ‘De verkering was tot tranen geroerd. Dank voor het maken.’ Er wordt weer een lijst opgehaald. De voor mij onbekende vrouw schiet vol. Ik raak ontroerd. Heel even mag ik mee in de speciale levensmomenten van de ander. Liedteksten die je anders alleen maar hoort, komen nu binnen. De mensen komen binnen. Velen delen hun verhaal.

Ik ben dankbaar. Gewoon om hoe ik hier mag zitten in mijn huis. Omdat ik vanmorgen met mijn meisje kon liggen kroelen. Omdat de lichtjes in de kerstboom branden. Dankbaar voor deze dag. Dankbaar voor het besef dat het leven geleefd wordt. Verdriet, liefde, blijheid; dat alles samen. Samen is het pas compleet. Misschien de verhoudingen niet bij een ieder in balans, maar er zal genoeg zijn om te koesteren.

Om met warmte aan te denken. De mooie momenten, als ook de mensen die je mist. Die gedachte kwam bij mij op na het lezen van het woord ‘Everglow’. De titel van één van de posters. Eeuwige gloed. Het is de tijd van de donkere dagen, maar er is altijd licht. Ook al is het enkel gloed. Licht om te koesteren.