‘Mijn geluksgetal is 31 mama, mijn geboortedag, maar ook 13 en weet je waarom? Niemand gebruikt het geluk dat bij 13 hoort.’
Tijdens het Kerstfeest op school wordt gevraagd wat een ieder voor gedachten heeft bij vrede. Thuis praten we erover na en zeg je: ‘Bij vrede denk ik aan de regenboog. De regenboog zie je alleen bij zon én regen en het woord vrede bestaat alleen doordat er ook ruzie is.’ Vervolgens noem je de namen van jouw naasten en geeft iedereen een kleur. ‘En dan wil ik oranje zijn en jij bent rood.’ ‘Waarom?’ vraag ik. Je pakt mij vast en zegt: ‘Dan ben je altijd naast mij.’
We hebben samen de knusse Kaarsjesavond in de Orchideeën hoeve bezocht. Nu alleen nog even naar de wc en dan door het donker naar huis. We staan een poos in de rij te wachten, maar eindelijk is er een hokje vrij. Jij gaat snel zitten. ‘Die oma voor ons heeft lang op de wc gezeten.’ ’Ja? Is de bril warm?’ ‘Ach als je over de rand pist is het ook lekker warm’.
Ik hou van je, mijn wijze grappige meisje. Wat word je toch groot.
Vannacht lagen we naast elkaar. Ik heb niet veel geslapen.
Je zou het niet verdragen hebben als je wist hoeveel ik naar je keek. Het is maar goed dat jij sliep. Je had anders gekke bekken getrokken, dat weet ik zeker. Nu kon ik rustig je mond met volle lippen, je lange wimpers, je blonde lokken en blozende wangen bewonderen.
Jouw zachte kreungeluidjes vanuit je dromen, de warmte die je lijf uitstraalt. Wat een hoog knuffelgehalte heb je op mij. Ik houd me in, want ik wil je niet wakker maken.
Maar hé, ik heb altijd koude voeten. Zal ik … nee, dat kan ik niet maken. Ach, ik kan het misschien wel even proberen, je slaapt altijd zo vast. Mijn voeten leg ik tegen je benen. Je gaat wat verliggen, gelukkig zonder dat mijn voeten wegglijden en legt een hand op mijn borst.
Ik kijk deze nacht telkens of je nog onder het dekbed ligt en tegelijk denk ik, is het niet te warm voor je. Ik leg mijn arm om je heen. Als baby lag je ook zo graag met je hoofd in de holte van mijn oksel. Ik krijg wat kramp, maar vind het zo knus. Een uur later word ik wakker. Mijn arm ligt wel heel onprettig hoog. Voorzichtig wil ik je hoofd iets verleggen. Wat blijkt, ik heb stomweg een knuffel liggen beschermen.
Maar meisje, ook al ontvang je steun van je getallen 31 en 13 en heb je tig knuffels om je heen, ook ik blijf je beschermen.
Als jij oranje bent, blijf ik rood.
Erewoord.
dec28