We rijden over de snelweg langs het pand waar ik werk. ‘Daar achter de ramen werk jij hè mama?’ Ja, je mama zit achter de ramen. Ieder zijn beroep.

Ik ben blij met mijn werk. Ik doe wat mijn hobby is. Soms zou ik het grafische werk wel willen combineren met het schrijven. Bijvoorbeeld door een kinderboek te maken. Het verjaardagsverhaal van Eva Luna uitwerken met beeldmateriaal.
Ik heb nog zelfgemaakte kinderboekjes thuis in het bewaarkrat op zolder liggen. In de vakanties van mijn lagere schooltijd logeerde of mijn nichtje bij mij of ik bij haar. Ik weet nog dat we bramen plukten en jam maakten. Zwommen in naar ik dacht een zandafgraving. We schommelden in de autoband aan de hoge boom en gleden stiekem van de glijbaan bij het nabij gelegen restaurant. O en we hielden playbackshows in de oude bakkerijwinkel in haar huis. Het ging met name om de dansjes die we dan ’s avonds opvoerden als mijn ouders mij kwamen ophalen.
Maar wij knutselden dus ook. Vouwblaadjes vol schreven we met een verhaal over een beertje en dat alles werd omlijst met tekeningen.

Zaten er maar meer dagen in de week. En dan het liefst vrije dagen. Eerst zou ik dan alle fotoalbums bijwerken en daarna een heel mooi schrijf- en tekenhoekje creëren. Er zou een romantisch theeserviesje komen te staan of toch liever robuuste bekers? Denk ik nog even over na. In ieder geval een speciale tafel voor alles wat ik onderweg buiten vind aan hazelnoten, rozenbottels, bloemen en stenen en voor alle hebbedingen gekocht op tuinfairs. Ach, als ik dan toch dagdroom, doe dan die aanbouw er ook maar bij met openslaande deuren naar het terras.
Uiteindelijk zou ik dan gaan zitten tekenen. De tekeningen scannen en combineren met zelf geschoten fotomateriaal en vectorbestanden die ik in Illustrator zou maken. In Photoshop zou ik de mooiste collages maken die mijn teksten bijna overbodig zouden maken.

Zoals het er nu voorstaat wordt Eva Luna later boer. Elke trekker wordt gespot. Ze wil weten wat ze op het land doen en ze gluurt elk erf af op zoek naar een trampoline. Dat laatste valt dan misschien weer niet binnen het beroep, maar ja toe maar. Ze staat inmiddels wel al met haar rode overal in het Poldermagazine.
Als zij dan in de toekomst op een boerderij woont, regel ik een klein vakantiehuisje op de hoek van het erf. Pak dat huisje als een Engelse cottage in met klimrozen en plant honderden bloeiers er om heen. En dan ga ik zitten. Met mijn laptop. Met mijn potloden en verf, waskrijtjes en ecoline en maak ik de kinderboeken voor mijn kleinkinderen.

Schrijven levert me leuke inzichten op. Ik moet eens wat ondernemen, want het woord ‘kleinkinderen’ is een nog wel hele erge ver van mijn bedshow. Leuk dat mijn werk mijn hobby is, maar tijd vrij maken om te spelen met je hobby, lijkt me toch wel een méérwaarde voor het leven!