Tag Archives: Verjaardag

Moederschap

Moederschap

Balancerend op mijn tenen sta ik op de stoel. Ik hang de slingers op. Ik voel me rijk. Zo vol dankbaarheid en trots. Morgen is mijn meisje jarig. Vijf jaar wordt ze dan alweer. In de voorbereidingen naar het feest toe, voelde ik soms spanning. Een beetje soortgelijk als vijf jaar geleden. De laatste nachten van de zwangerschap vond ik spannend. Zou ze vannacht komen, mijn kleine schat? Zou ik het dan allemaal alleen moeten doen?
Nu is daar het eerste echte kinderfeestje.

Maar we zijn tot nu toe glansrijk geslaagd. We redden het samen zo goed. Ik zit aan tafel tussen de dagboeken die ik vol schreef en plakte voor jou. Een half jaar voordat je geboren werd, begon ik al met schrijven.
Zaterdag 21 augustus 2010
Hi kleintje,  ik denk al veel aan je en in gedachten praat ik tegen je. Misschien is het wel leuk dat je later iets kan lezen over wat ik/wij hebben meegemaakt toen jij in mijn buik zat. Ik heb dit boek trouwens gisteravond laat om 21.30 uur gekocht bij de AH. Ik vind het belachelijk dat die tot 22.00 uur open is, maar nu kwam het wel goed uit. Ik had zo’n ontzettende zin in chocola dat ik in de auto ben gestapt en naar het BP station 5 kilometer verderop, voor in Emmeloord ben gereden. Deze was echter al gesloten en vervolgens ben ik heel Emmeloord doorgereden naar de AH, voor chocola. Terug in de auto was ik echter weer eens misselijk en had ik helemaal geen zin meer in chocola.

Ik lees de meest mooie stukjes terug. Onze bezoekjes met z’n tweeën bij de gynaecoloog en verloskundige waar ik jou dan bewonderde op de echo. Ik beschrijf je gedraai in mij. Hoe dat voelde en dat ik dat zelfs zag als ik op de bank lag.

Vrijdag 4 maart 2011
Over een paar weken ligt er een baby’tje hier in bed tegen mij aan. Niet een baby van een vriendin, maar mijn kindje ……
Niet te begrijpen. Geen woorden voor wat ik nu in mijn hoofd heb. Een hoofd dat zelfs misschien wel leeg is nu. Zelfs gevoelens kan ik nu niet benoemen.
Het is als een andere wereld.
Er zal een andere wereld geboren worden.
Even ben ik bang. Ik ken die wereld niet. Maar ik beleef een juichende, hetzij nog ingehouden, spanning vol blijdschap.
Als het lontje bij vuurwerk.
De lont brandt. Nog even en de lucht is zo mooi gekleurd. Mijn mond zal niet anders kunnen dan open vallen en ‘ohh’ zeggen.

Nou lieve meid. Je bent een knaller. Nog steeds sta ik vol bewondering naar je te kijken. Bedankt voor de sleutel naar de nieuwe wereld van het moederschap!

Prentenboek

Prentenboek

Het meisje zit voor heel even weer op haar maan. Soms gaat ze er ‘s nachts nog naar naartoe. Ze vindt het fijn om in het donker te luisteren naar het gefluister van de wind in de wolken en de sterren te zien stralen. Vannacht blijft ze niet zo lang. Ze wil morgen namelijk goed uitgeslapen zijn, want dan is het Maanmeisje jarig.

Drie jaar terug riep haar mama haar. ‘De eerste zonnestralen prikkelen aan je kleine neusje. Welkom lief meisje van de maan.’ Ze lag toen als een klein bloot meisje op haar mama’s borst. Ze paste toen nog helemaal in mama’s handen, zo klein was ze. Nu is ze groot. Ze is al twee jaar en zelfs al bijna drie!

Gisteren was het al een beetje feest. Samen met mama stond het Maanmeisje bij de voordeur om de deur open te doen voor de postbode. Met een hele stapel enveloppen, kaarten en zelfs een cadeautje liepen ze naar de achtertuin. In de zon pakte het Maanmeisje alles uit en genoot terwijl mama de kaarten voorlas.

‘Lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria!’ Mama komt het Maanmeisje wakker zingen bij haar bedje. ‘Ga je mee naar het bed van mama?‘ In bed krijgt ze een knuffel en een puzzel. En o wat staat daar voor de kledingkast. Een heel groot cadeau. Het Maanmeisje trekt het papier eraf. Het is een kinderwagen!

Als het Maanmeisje de trap afloopt en de deur van de kamer opent, klapt ze verheugt in haar handen en danst in het rond. Er hangen slingers en ballonnen en de zon schijnt al door het raam naar binnen. Samen met mama loopt het Maanmeisje door de tuin achter de kinderwagen. Allebei in nachtjurkjes en verwarde haren.

‘s Middags komen er veel kindjes en grote mensen de tuin in gelopen. Allemaal hebben ze cadeautjes meegenomen. Ze geven het Maanmeisje een hand en zeggen ‘Gefeliciteerd met je verjaardag’ en soms krijgt ze zelfs een kus. Het uitpakken van de cadeautjes is spannend en leuk. Iedereen eet een taartje en drinkt limonade met een rietje.

Wat is het spelen met alle kindjes leuk! Wat fijn dat ze allemaal op het feestje van het Maanmeisje zijn gekomen. Samen liggen ze op het picknickkleed te knutselen en spelen met de nieuwe cadeaus. Ze krijten de stoep in vrolijke kleuren, glijden van de glijbaan, schommelen en genieten van een lolly in de sprookjestent die op het gras staat.

Aan het eind van de dag eet het Maanmeisje knakworstjes en patat terwijl ze op de kruk naast haar mama zit. Haar haren zitten verward. Haar wangen zijn roze en in haar ogen schittert de dag. Mama streelt de rug van het Maanmeisje en geeft een kus op haar hoofd. Het Maanmeisje kijkt omhoog en slaat haar armpjes om haar mama heen.

Die nacht gaat het Maanmeisje niet naar de maan toe. Wel opent ze even de gordijnen op haar kamertje. Ze krijgt een knipoog van de maan. Het Maanmeisje is moe en valt snel op haar nieuwe kussen in slaap. Ze droomt over de kaarten die ze kreeg, het spelen met de kinderen en verheugt zich op morgen, want weet je, morgen is het nog een keer feest! Dan mag ze op de opvang trakteren.

Het gele koolzaad in de berm wuift met vlaggetjes haar toe en de boeren op de tractors zwaaien en toeteren ‘Hiep Hiep Hoera!’ Als ze de dam van de opvangboerderij oprijden trompetteren de narcissen ‘Lang zal ze leven!’ en de forsythia wuift als een koningin met haar ranke armen vol gele bloemen het Maanmeisje toe.

Het is feest in de groep. Het Maanmeisje krijgt een mooie feestmuts met een hartje daarop op haar hoofd. Het Maanmeisje mag op de tafel staan en de kinderen zingen liedjes voor haar. Ze steekt haar armen in de lucht en lacht voluit. Daarna mag ze trakteren. Mama heeft toverstafjes met daaraan worst, kaas en druifjes meegegeven.

’s Avonds is het Maanmeisje klaar met feesten. Als ze haar tanden heeft gepoetst en haar nachtjurkje heeft aangetrokken, gaat ze nog even schommelen aan de maan. Ze is blij met alle cadeaus. Ze hoopt dat iedereen haar dankbare glimlach heeft gezien en genoten heeft van haar plezier want ze weet, cadeautjes zijn fijn, maar het grootste geschenk is iets te geven van jezelf.