‘Vliegtuigje met wapperend lint dan?’
‘Die wil ik wel voor je vouwen’, ontvang ik als antwoord in een app, inclusief een kussende smiley met hartje. Mijn Lief reed zojuist toeterend over de A6 voor mijn werk langs. Ik opper via de app ‘Volgende keer grote rode hartjesballonnen aan de Dodge graag.’ ‘Ehh nee’. ‘Rode rozen op kantoor?’ ‘Moet je ze zelf halen.’ Oké, mijn Lief is qua romantisch initiatief geen hoogvlieger, maar zijn laatste app laat mij verliefd naar het beeldscherm van mijn telefoon glimlachen.

Communiceren via de app vind ik soms moeilijk. Ik mis het non verbale. De smileys, welke ik dan kinderachtig vind, ondervangen wel iets, maar daar kan je als oudere jongere toch ook niet onbeperkt mee strooien?
Plus de ander kan wel een lachende smiley achter zijn of haar bericht plaatsen, maar wat stralen haar ogen uit. Staan ze op standje vilein en is het sarcasme? Of hangen haar schouders, missen haar heldere kijkers glans en probeert ze misschien ook maar een beetje te voldoen aan hoe de buitenwereld je het liefst ziet.
Woorden zijn niet altijd toereikend voor de waarheid.

Ik schuif de la open en pak het dikke schrift eruit. Er zit een breed gouden elastiek om heen en het lint tussen de pagina’s geeft aan dat ik bij de laatste bladzijden ben. Ik doe mijn best om mijn zintuigen mee te laten schrijven als ik de dagboeken van Eva Luna vol pen en beplak met entreetickets en kleine souvenirsbriefjes.

Ik vind het belangrijk dat schrijven. Dat vastleggen van jouw plezier, gewoontes en belevingen. Al zal je wel degelijk emoties opslaan, je zal een groot deel van je kindertijd vergeten. Ik vind het zo jammer als je dit kwijt raakt. Ik wil je het geven als cadeau voor later. Ik schrijf om stil te staan bij de momenten in jouw leven. Ik wil jouw leven bewust aandacht geven. Misschien wil ik wel dat je later kan lezen hoe ik je lief had. Wil ik hiermee mijn armen om je heen slaan voor als ik er niet meer ben.

Woorden. Je kan alles typen en schrijven, maar hoe krijgen ze hun waarde. Ik denk als je jezelf meegeeft aan de letters. Zo geniet ik van mijn kattebelletjes. Kleine handgeschreven briefjes gekregen van mijn beide schatten. Ik voel hun liefde verstopt in de uniek handgeschreven letters. Alleen zó worden het: Love Letters.