Wat duwt er nu tegen mijn borst. Ik word er wakker van. Ach, het is het koppie van Eva Luna. De laatste nacht in het vakantiehuisje liggen we samen. Ik leg mijn hand op haar hoofd. Hé, wat is haar wang nat. En haar ademhaling is niet van een slapende. Ik knip het licht aan en kijk in een in en in verdrietig gezicht. ‘Mama, wil je wakker blijven?’ klinkt het zacht smekend.
Ze heeft rot gedroomd. In haar droom zou ik niet meer wakker worden en was ze helemaal alleen in het vakantiehuisje.

Ach meisje toch. Ik streel je haren. Met mijn wijsvinger veeg ik je tranen weg. Je schokschoudert en ik zie hoe je mond trilt, terwijl je krampachtig je lippen op elkaar perst. Vechtend om je snik binnen te houden. ‘Lieverd, als jij zo verdrietig bent, dan moet je even huilen. Toe maar. Ik wil je heel graag troosten, maar ik wil niet zo je verdriet wegvegen. Laat die tranen er maar uit komen, dan is er straks weer plek voor leuke dingen.’

Terwijl jij huilt en ik mijn armen om je heen sla, schieten er in mijn slaapsluimerstand ook de ergste dingen voorbij. Zou het je gelukt zijn om Paul te bellen als het echt was? Je zou met je negen jaar niet alleen in ons huis kunnen wonen. Het huis zou trouwens ook terug naar de woningbouwvereniging gaan en jij zou op straat staan. Gelukkig heb ik bij de notaris het een en ander laten vastleggen en weet ik dat er hele lieve mensen zijn die zich over jou zouden ontfermen.
Je zou niets tekort komen.

Jawel. Je zou wel veel tekort komen. Je zou je moeder missen. Je zou het missen dat je voor eentje altijd op nummer 1 staat. Je zou het missen dat er iemand glimmend van trots in het klimbos naar je staat te kijken. Die de spanning van je overneemt.  Je zou het missen dat iemand zoveel herinneringen met je deelt. Je zou het missen om onbekommerd boos te kunnen zijn, om de deur eens hard dicht te slaan en stampvoetend de trap op te gaan in de wetenschap dat voordat je slaapt er iemand is die je knuffelt. Iemand die bijvoorbeeld tegen je zegt: ‘huil maar even, dan is er straks weer plek voor leuke dingen’.

Ik streel je rug en blijf wakker. Ik denk aan al de leuke dingen die we deze vakantiedagen hebben gedaan. O en ik wil nog zoveel meer leuks met je ondernemen. Twintig jaar doe ik er sowieso nog bovenop. Dan ben ik 68 en jij 29 jaar. Nee, dan ben je nog te jong. Dertig jaar dan; ik 78 en jij 39 jaar.
Ik stop met rekenen.
Ik beslis deze nacht dat ik 100 jaar word. Ik kan je niet missen.

Liefs je mama