De wereld is er niet om je gelukkig te maken, maar om je wakker te maken. Dit zegt Eckhart Tolle. Nou dan heeft de wereld daar mooie boodschappers voor. Allereerst mijn meisje dat met regelmaat vroeg in de morgen mijn slaapkamer binnenwandelt. De filet amercain die over de datum was heeft me ook goed wakker gehouden en lang geleden werd ik wakker en vloog zo tegen het plafond. Ik logeerde bij een vriendje. Plots voelde ik wat harigs via mijn voet langs mijn been omhoog kruipen. Was dit het been van vriendlief, hij was wel behaard, maar toch ook niet zo erg? Help! Wat is dit? De fret die vrij door het huis liep was onder het dekbed gekropen.

Tolle zal het vast anders bedoelen. Maar als ik volgens hem wakker moet worden, slaap ik dan nu? En als de wereld er niet voor mijn geluk is, moet ik het dan omdraaien. Moet ik er zijn voor het geluk van de wereld? Of gaat het hier zelfs helemaal niet om het bereiken van geluk. Is dat iets dat niet bestaat in de toekomst, maar alleen in het hier en nu.
Het boek ‘De kracht van het Nu’ ligt op mijn nachtkastje. Meer als accessoire tegenwoordig dan als boek. Maar af en toe sla ik hem ‘s avonds nog even open. Als ik  aan het malen ben. Iedere keer dezelfde woorden, gevoelens en gedachten, als een hamster die in zijn rad rondjes loopt, voorbij laat komen. Een goede regenbui op je hoofd helpt, maar ’s avonds verkies ik dan toch het boek.

Op willekeurige bladzij sla ik het boek open en lees. De tekst prikkelt mij. Maakt dat ik ruimte creëer en zie dat mijn gedachten niet mijn daadwerkelijke Zijn is. Mijn leven is groter dan alleen die muizenis in mijn hoofd.
Het is fijn dat het in mijn hoofd goed werkt. Dat ik kan analyseren. Dat ik verbanden zie en van alles kan bedenken. Maar soms drijf ik af van het vaste land. Gaat er een eilandje aan gevoelens en gedachten met mij op drift.

Wakker dat was ik vorige week. Samen met mijn meisje had ik een super vakantie, maar één moment stak er zó bovenuit. Ik had de avond al helemaal vol gepland. Als we nu eerst dit doen, dan gaan we straks uit eten in het restaurant en is er daarna nog tijd voor dat. Ineens vloog die hele planning van de baan. Ik zag de laagstaande zon tussen de bomen door. Zij scheen net in het kleine speeltuintje naast ons vakantiehuisje. Een feeërieke sfeer. Ik pakte de tuintafel op en zette hem naast het zand in de zon. Pakte uit de koelkast allerlei lekkers. Boterhammen met kaas en worst, een beker melk. Samen zaten we aan tafel te genieten. Dat moment, dat was geluk. Het viel niet te plannen. Ik kon zoeken wat ik wilde, maar ineens was het daar.
Hoe was ik zo wakker geworden?
Ik zag de natuur. Ik stond stil. Voelde de ruimte. En er was geen scheiding meer tussen een wereld of een ik.