‘Eruit! Opgedonderd! Allebei mijn huis uit.’ Ik trek bruusk de voordeur open en kijk in het verbaasde gezicht van postbode Appie. Ik ben er zo klaar mee dat ik mij totaal niet schaam voor mijn geschreeuw. Als een ware redder overziet hij de situatie en helpt. Ik grijp poes Nova in de kladden en Appie vangt de muis op de trap.

De afgelopen weken heb ik meer dieren in mijn huis dan mij lief is. De eerste keer was het nog leuk te noemen. Nova neemt een spitsmuis mee naar binnen. We onderscheppen het beestje met gewond achterpootje. Het mag in een schoenendoos met mos en blaadjes en Eva Luna zoekt vliegjes en spinnetjes. ‘Is goed meid, je mag hem een nachtje houden.’ ’s Avonds zit ze op de grond met de muis te spelen. Ik zit op de bank. In mijn ooghoek zie ik een muis onder de bank vandaan roetsjen. ‘Hé lieverd, je moet hem wel bij je houden hoor.’ ‘Maar ik aai hem nú.’ Welkom muis nummer twee. Deze had duidelijk geen last van zere pootjes.

Een paar dagen later. ‘Kijk mama, Nova speelt heel leuk met haar voerbakje.’ Raar, ze heeft behalve de inhoud nog nooit het bakje aangeraakt. En ja hoor, er zit een muis onder het bakje die ervoor zorgt dat het bakje de hele keuken doorschuift.
In de weken daarna liggen er dode vogeltjes naast haar voerbak. Muizen piepen strompelend tegen de plint op. Onder de tafel blaast een volwassen mol zijn laatste adem uit. Voor de wc deur vinden we een salamander met ingekorte staart en gisteren stond ik gillend op een kikker.

We hebben verdorie gewoon een killer in huis gehaald. En ondanks dat ik al die kleine beesten er niet bij wil, heb ik wel een glimp van trots op mijn gezicht. Wij hebben in ieder geval geen doetje. Ze past echt bij de andere twee vrouwen in dit huis. Toch google ik nog even. Zouden we de aanvoer iets kunnen minderen. Tuurlijk hangt er al lang een belletje aan haar halsband. We hebben gewoon een katachtig roofdier. Onze eigen Lion King.
Uhh zijn wij dan Pumbaa het wrattenzwijn en stokstaartje Timon? De verzorgers van de kleine Lion King? Ik zie ze dansend en zingend voor mij. Willen we alle gastdieren een beetje aankunnen, nemen we bij deze maar lachend hun filosofie over. Hakuna Matata! What a wonderful phrase. Hakuna Matata ain’t no passing craze. It means no worries fort he rest of your days. It’s our problem-free philosophy. Hakuna Matata!