De bibliotheek stuurt een reminder. Je mag weer zoveel extra boeken meenemen voor zoveel extra weken langer. De zomervakantie komt eraan. Ik zie nog voor me hoe mijn moeder de vouwcaravan inpakte en één van de opklapbanken vollaadde met stapels boeken. De kunst was om een paar boeken te vinden die we allemaal leuk vonden, dan konden we er nog meer lezen. Zo gauw ik De Vijf en Arendsoog ontgroeid was, kwamen dus de boeken van Ludlum. Op deze manier heb ik ooit ook een streekroman gelezen met zo’n degelijke aquarel cover met daarop een vrouw in landelijke setting. Liggen lezend op het strand de cover verstoppend in de handdoek.

Op de kamer van mijn meisje zie ik haar boekenverzameling aanzienlijk groeien. Ze heeft erg veel interesse in boeken, maar helaas voor haar, ze staan hoog op de plank. Veilig gesteld voor de scheurende kinderhandjes en krassende potloodtekeningen. Maar een kind met liefde voor boeken moet je toch de kans geven. Dus kom, stap in de auto meid. We gaan een boekenkastje voor je kopen.
Binnenlopend bij de kringloopwinkel rent ze op de bovenverdieping gelijk op de boeken af. ‘Mama, boeken!’ O wat heerlijk zo’n kind!
Tig boeken houdt ze onder mijn neus en als ik niet wil voorlezen omdat ik zelf al weer op de kop in een bak met stripboeken zit, gaat ze zelf op de grond zitten bladeren. Eerder scande ik alle ruggen op de plank met de titel ‘literair’, maar eigenlijk lees ik boeken maar zelden twee keer en ga om die reden weer vaker naar de bibliotheek in plaats van tot aanschaf over te gaan.
Echter, ik had het oranje van de Suske en Wiskes gespot en kon het weer niet laten en maak voor deze boeken een uitzondering. Zonder dat briefje dat ik ooit nog eens zou maken, kijk ik helaas eigenlijk voor niets. Ik weet niet meer welke boeken ik nog moet. Ruim 200 staan er thuis op de plank. Ach ik zie er nog eentje zonder dat er in gekladderd is en het is een eerste druk; de twee criteria voor als ik twijfel of ik hem mag kopen.

Trots staan we thuis voor onze boekenkasten. Eva Luna zet al haar boeken in haar nieuwe kastje, nadat ze die eerst zelf heeft uitgesopt. Ik sta op de zolder voor mijn verzameling. Helaas, ik had hem al, zelfs al in een eerste druk. Historische feitjes, goede moralen en fantasie, ik heb veel opgestoken van deze strips. Allerlei genres boeken lees ik, maar dit blijft mijn ‘kind zijn – oranje draad’ tussen alles door.

Heerlijk vind ik boeken. Als ik lees zie ik de verhaalsetting zo voor me. Kan hele huizen, straten en landschappen voor je uittekenen, proef de smaak van het eten, ruik de geur van de kleding en voel de koele avondlucht op mijn arm als mijn hoofdpersoon ’s avonds buiten staat.
Tientallen pluspunten kan ik opsommen over de kracht van lezen, maar plezier mag voor mij de belangrijkste blijven.

Op zolder staand, hang ik gelijk nog even de was op. Ik hoor Eva Luna praten, maar kan haar niet goed verstaan. Heeft ze het nu tegen mij? Ik ga op de trap staan en spiek door de bovenste open treden naar beneden haar kamer in. Ze zit op bed. De knuffels op schoot en leest voor. Wat mooi haar plezier in boeken. Eén onderdeel van het opvoeden lijkt in ieder geval te slagen.