Goed

Goed

Het is gelukt! Het is 6 december. En nu uitstappen. Aan het werk.
Ik zit in mijn auto. Sta geparkeerd op de parkeerplaats voor mijn werk. Achter mij het bedrijfspand. Voor mij de geploegde akker met vorst op de voren. Even zit ik helemaal stil en bewonder. Ik zie een parelmoerig kleurige lucht en een zon die rozerood is. Het onderste stuk nog net verstopt achter de aardbol. Op de voorgrond raast het verkeer over de A6. Wat een drukte is het weer. Moeten we weer allemaal mee in de tredmolen’, denk ik geïrriteerd.
Ik corrigeer mijzelf. Ik ben moe. Slaap te weinig, ren soms te hard, maar ik vind mijn werk leuk en verdien er mijn huur mee. En zoals ik al schreef; het is gelukt!

Mijn meisje heeft een super Sinterklaastijd gehad. Een dikke vijf jaar oud en daarmee op haar best voor dit feest. Wat een enthousiasme. Puur. Vol leven. Spanning en plezier net in balans. Tekeningen maken. Schoen zetten. Pepernoten bakken. Het Sinterklaasjournaal volgen. Liedjes zingen. Verkleden als Sint of Piet. Pietengym op school en zo trots zijn dat mama daarbij hielp. Schoentjes knutselen van een vouwblaadje met 16 vierkantjes en dan al die ontmoetingen met Sinterklaas. Hij kwam weer groots met de boot aan in ons dorp en vierde feest in de gymzaal met heel veel Pieten. Samen met mama naar het grote Sinterklaasfeest in de Jaarbeurs met alle bekende Pieten van tv en bekende kindartiesten. Sint bij de buurtvereniging, Sint met ons gezin en gisteren de afsluiter op school.

Ze is zo blij met haar cadeaus, waaronder de cd van Kinderen voor Kinderen. Ze weet nu zelfs het antwoord op de vraag in het vriendenboekje ‘Wat wil je later worden’. ‘Meisje van Kinderen voor Kinderen mama!’ Totdat ik het dekbed ’s avonds over haar heen leg, zingt en springt zij op het nummer Hupsakee!
Ik wil nog weleens zingen ‘Op een onbewoond ei-ei-eiland, daar zou ik willen zijn’. Niets hoeven en liggend in mijn blote billen melk uit een kokosnoot drinken lijkt mij wel wat. De afgelopen weken zijn de invulvakjes van de agenda te klein. Alles is leuk. Ik ben nu alleen achter adem.
Maar wat een geluk. Als ik dan zoals vanmorgen een paar tellen stil zit, voel ik ondanks vermoeidheid ook zo’n blijdschap. Het is gelukt!

Je kan altijd nog langere verlanglijstjes maken, zogeheten bucketlist gaan aanleggen, maar wat is het al mooi. Een lieve gezonde dochter, lieve knappe vriend, prettig huis, werk dat ik leuk vind, sociaal leven met warme contacten, ontzettend mooie reizen gemaakt, mooiste muziek live gehoord. Straks nog Kerstdagen met fijn familiebezoek. O en afgelopen dagen gereden in een Dodge Ram, tickets voor een Volbeat concert voor over een jaar alweer gekocht en bericht gezien dat Lohues weer in het theater komt te staan. Ja het mag wel zo.
Lieverd, ga maar even slapen. Rust maar uit. Het is goed.

One Response »

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *