Tag Archives: Appelscha

Energie

Energie

‘Dapper.’ Bij de tweede ronde zegt ze: ‘Slim.’ En bij de derde en laatste ronde zegt ze terwijl ze mij half verlegen aankijkt en vervolgens glimlachend wegkijkt: ‘lief.’ Mijn derde beurt moet nog komen, maar eerst wil ik die opkomende tranen wegmoffelen en die brok in mijn keel voordat ik met vaste stem háár derde kracht benoem. 
Mijn lieve dochter, creatief in beeldende kunst als ook in hersenspinsels, zorgzaam voor mij en zo vol puurheid heeft zojuist in haar beleving mijn drie krachten benoemd: dapper, slim en lief. 
We houden met onze rechterhand een dik kabeltouw vast dat door een boom gaat. Met onze linkerhand houden we elkaar vast. We voeren een heksenceremonie uit voor geliefden. 

We bewandelen een speurtocht met heel veel rituelen en activiteiten. Het vindt plaats in een inzichtentuin op een mooi stuk grond van de Heksehoeve in Appelscha. Het is fijn om over dingen na te denken die er toe doen. Een activiteit als het opschrijven van iets wat je lastig vindt en wat je verdrietig maakt. Het briefje vouwen we dicht en stoppen we in een gleuf van een boom. In een holle boom mag je zeggen wat je eigenlijk tegen niemand wilt zeggen omdat je vindt dat die boosheid eigenlijk niet mag. Giechelend lopen we die eerst voorbij waarna we allebei toch een paar keer terug lopen en gehaast fluisterend woorden de holle boom insturen. 
We lezen runentekens, bezoeken de kruidencirkel en weven een paarse en roze draad in een getouw en verweven ons daarmee met een persoon die we missen. We hangen een gekleurd lint om een tak en lopen drie rondes om de boom met de vraag of de boom een geliefde van ons wil steunen. 

Alles deze middag is gericht op wat er echt toedoet in het leven. Vertaald in de 2 heksenwetten als; doe wat je wilt mits je niemand, ook geen dieren en natuur schaadt en de Wet van Drie. Volgens deze wet zal alles wat je doet in drievoud terugkomen. Gebruik je magie om anderen te helpen, dan krijg je er goede energie voor terug. Zijn je intenties niet zuiver, dan krijg je daar later een driedubbele portie van gepresenteerd. 

Bij het wensenritueel waarbij 15 voor elkaar onbekende mensen aanwezig zijn, horen we ieders wens, anoniem voorgelezen door heks Margarita. De eerder ingeleverde wensbriefjes, zowel die van de kinderen als de ouderen zijn zo mooi. Het is alsof we een nieuwe wereld creëren. De liefde en fijne energie spat er van af. 
Ook het wichelroede lopen dat Margarita ons uitlegt en waarbij we zo duidelijk zien dat alles bestaat uit energie is magisch en tegelijk vertrouwd. 
Wat zijn we zelf toch magisch en wat zijn we soms toch ver bij onszelf vandaan. 

Terwijl ik tussen de weilanden met koeien door terug naar de camping fiets, trap ik bij elke trapper extra energie in mijn dapper zijn, in het gebruik maken van mijn slimheid en mijn liefde. Energie die gewoon gratis is! Opgewekt door mijzelf. Energie die precies daar terecht komt waar het nodig is.

Pret

Pret

‘Nog een keer! Nog een keer!’
Een hele club kinderen schreeuwt de man toe die in het hokje de Super Nova bediend. Ze zijn net hoog in de lucht alle kanten opgezwiept. Ik kan de zwevende bank niet langer dan een paar tellen volgen zonder misselijk te worden, maar een gejuich gaat op als de golf waarop ze surfen na een korte stilstand een toegift geeft.
Als ze dan uiteindelijk toch echt stil staan, stormt de club inclusief mijn dochter en vriendin de attractie uit. Het spul rent met wapperende haren en schaterende lach over de stoep en binnen een paar tellen hoor ik het kletterende plaatwerk waar de attractie op staat weer onder hun voeten. Ze sluiten aan in de rij en halen het om gelijk weer een rondje mee te kunnen.

Dit is hoe kinderpret  moet zijn. Dit uitgelatene, je stem durven gebruiken, de beweging van het rennen, het samen lachen, de zon en je moeder die lachend van beneden naar je zwaait. Dit gun ik ieder kind.
Ik ben de man achter de knoppen dankbaar. Hij zet ze stil boven in de lucht en laat ze de bewegingen vervolgens kiezen. Wat speelt hij mee met ze. Hij geeft ze een spel  en een fantastische pretparkherinnering.

Ik zelf kom in de clinch met mijn innerlijk kind. Of beter gezegd met mijn maag. Ik heb zojuist met dochterlief in de vlindertjes gezeten en dat duurde net 3 rondjes te lang. In het spookhuis lach ik net te hard om mijn angsten te verbloemen en in de Rollercoaster houd ik de stang voor mij net te verkrampt vast, terwijl die daredevil van mij de hele rit haar armen in de lucht steekt. Wel schreeuwen we allebei even hard van de pret! De liefde van dit samen meemaken als een aureool om ons heen. Allebei zo trots op elkaars lef. Blonde haren die achter onze ruggen  in elkaar verward raken.

We zwerven over het park. We eten patat en een waterijsje. Ik zie haar de trap van de hoge glijbaan opgaan en na even gewacht te hebben bij de trampolines vol ongeduld door rennen naar de volgende attractie. We winnen een knuffel met de muntenschuiver. Waardeloos spul deze geldmachines, maar het kan mij vandaag aan mijn reet roesten. Ik zet mijn kont weer op de bank voor de Super Nova en zwaai mijn arm uit de kom.
Haar blije gezicht in mij opnemend  als een innige omarming met de pret.