I’ll drown myself in the swimming pool. Soms kan je wakker worden en dat denken. Slaap tekort en je kind beloofd, om naar het in mijn ogen fucking zwembad te gaan. Maar ja, ze wordt groot en over een jaar staan die zwemlessen voor de deur. Het haren wassen is nu soms nog één grote ramp, dus een beetje wennen kan geen kwaad.

Dik ingepakt stappen we op onze leenfiets. Benen in de fietstassen en mama goed vastpakken is de opdracht. Joelen als we door het tunneltje gaan en trappelend naast me staan wachten totdat de zwembandjes om de armen zitten. Ze heeft zin!
En oké, I’ll admit, ik heb genoten. Zelfs toen ik nog probeerde als enigszins knappe moeder verleidelijk in het kinderbadje tegen het muurtje aan te zitten en dochterlief mij een emmer water over het hoofd gooide. Ik schikte mijzelf maar snel in de rol van moeder met uitgelopen mascara en deed lachend mee.

Ze wordt groot. En het gaat ook zo snel. De juf van de school was vanmiddag op kennismakingsbezoek. Ze vertelde over wat je allemaal op school kan doen. Welke kindjes er in haar klas zitten en dat we deze week nog wel even binnen mogen lopen. Eva Luna mag dan een kaartje uitzoeken dat de juf vervolgens op een stoeltje gaat plakken. ‘Dat wordt dan jouw eigen stoeltje!’ Na de kat uit de boom te hebben gekeken, vertelt mijn meisje vervolgens ook van alles tegen haar juf.

In de auto toen ik haar even daarvoor ophaalde van de opvangboerderij was ze al zo vrolijk aan het kletsen. ‘Aïda was de mama-poes en ik en Emma waren babypoesjes. Toen gingen we krabbelen met onze nageltjes. En een klokhuis zit in een appel en hé daar rijdt een kleine bus en daar een grote!’

Na het bezoek van juf was het nog tijd voor de gym. Wit koppie van vermoeidheid en al wat blozende slaapwangen, maar de gym is leuk! In de deuropening staand, zie ik hoe ze zo opgaat in de groep. Ze zoekt nog even oogcontact. We zwaaien.

Zo lig je als baby op mijn buik en zo gingen we gisteren alweer voor het laatste bezoek naar het consultatiebureau. Nog één prik en één keer meten en wegen. Mijn liefde voor jou kan niet groter worden, maar toch, bij elke centimeter die erbij komt en elke gram vul ik ze met liefde.

Ik lees je voor terwijl jij je in je bed nestelt en je knuffels in je armen schikt. Ik dek je toe. Geef je een kus op je neus. Je slaat je armpjes om mijn nek, heel strak en drukt je hoofd in mijn hals.
Groot, groter. Jij bent groots.