Liefdes

Liefdes

Een kind of een man en helemaal de combinatie van beide, het is funest voor mijn tuin. Niet dat ze al voetballend de bloemen vertrappen hoor. Het kind plukt de bloemen weleens, maar dat mag. Verder speelt ze heerlijk op de schommel. Nee, ik maak geen tijd meer vrij voor het onderhoud van de tuin.

Er is een tijd geweest dat ik kon zeggen dat er niets geen onkruid in mijn tuin stond.
In de tijd van geen kind en geen man kon ik heerlijk op mijn knieën door de tuin kruipen. Mijn handen in de zwarte grond steken. Een beetje schikken, ruimen, aarden en prevelen tegen spinnen, kevers en slakken.
Op een datingsite verwerkte ik dat zelfs nog lyrisch in mijn profieltekst dat ik op mijn blote voeten door het gras liep, genoot van de geur van seringen en dan op zwarte voeten het huis in liep om een cd van Beth Hart aan te zetten of BB King en dan vooral even het nummer Makin’ love is good for you. Nou mooi dom, dat vragen om aandacht van een man, want daarmee doekte ik de tuin op.

De enkele man die wel eens in mijn leven kwam, was nog geen bedreiging voor de tuin. Toen het kind kwam en bleef veranderde er heel wat. Al samenspelend op het gras trok ik nog weleens wat klaver uit de grasmat, maar de aandacht was verlegd. De man die daarna kwam zorgde ervoor dat ik de helft van de tijd zelfs geeneens meer in mijn eigen tuin en huis aanwezig was.

Vanmorgen vond ik even tijd om de voortuin winterklaar te maken. Meer omdat het moest dan om de passie voor het tuinieren. Alhoewel, toen ik bezig was genoot ik. Heerlijk dat snoeien, die zwarte handen en lekkende snotterneus, verwilderde haren en tintelende vingers. Heerlijk dat opruimen, dat lichtelijk zweten, dat werkgevoel in je vingers, handen en bovenlijf te voelen.
Dit is toch wel echt mijn ding. Blijkbaar alleen even verschoven door nieuwe passies, activiteiten en het wonen in twee huizen.

Mooi te weten dat deze oude liefde niet roest.  Ooit heb ik er vast wel weer meer ruimte voor. Kan ik weer los om mooie, wat wilde planten te combineren. Borders die altijd in bloei staan te creëren. Het is nog even spannend of er tegen die tijd nog tuin over is met een man die in de betonterrassen zit, maar dat zien we dan wel weer.
Nu eerst knuffelen met het kind en making love met de man.

One Response »

  1. heb net in mijn volkstuin flink lopen snoeien in het heldere, frisse en zonnige(!) weer. ja, heerlijk, ontspannen en natuurlijk.

    Mooi stukje weer van je!
    … ergens schrijf je ” … niets geen onkruid…” dat was dus een één en al onkruid….. ! 🙂 🙂
    groet,
    albert

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *