Zoeken

Zoeken

Wat nou paaseitjes zoeken op Eerste Paasdag. Wij zoeken de meest mooie kleur nagellak. Eva Luna haalt mijn mandje leeg en een snelle telling komt uit op ruim twintig potjes. We zitten samen op de overloop en het is schitterend te zien hoe ze de flesjes uitstalt. Treintjes ervan maakt, op een rijtje zetten dus. Kleur bij kleur plaatst en uiteindelijk er natuurlijk eentje uitzoekt. Als een volleerde dame wappert ze vervolgens met haar handen en blaast haar nagels droog. Ronduit belachelijk dat laatste voor een net drie jarig meisje, maar zij geniet wel zo ontzettend en het sfeertje is zo knus.

Ik vond het zoeken naar paasvuren vroeger zo genieten. ‘s Avonds rondrijden en paasvuren spotten in de regio. In het park, grenzend aan onze woonwijk was trouwens ook altijd een groot vuur. Wat een betovering straalt zo’n vuur uit. Bewondering en ontzag als je ziet wat de vlammen doen. ‘s Middags liepen we vergezeld door opa en oma al naar het park om eieren te gooien. Wiens ei gaat het langst mee tijdens wedstrijdjes als wie gooit het ei het hoogst of verst. De eieren zaten in het door mijn moeder zelfgehaakte netje van oranje en paarse wol. Het gewicht van de sinaasappel onderin zorgde ervoor dat het netje dubbel zo lang werd. Mooi veel plek dus voor de eieren en die helaas verplichte walnoten. De eieren versierd met mijn creatieve uitspattingen, maar ik kan mij ook herinneren dat er wel eens gekleurde velletjes in het steelpannetje gingen waarna de eieren egaal rood of blauw werden. Daar mocht ik dan wel weer speciale stickertjes op plakken. En dan was er nog dat draaimolentje. Daar kon je je ei in vast schroeven, zodat je het ei goed van alle kanten kon beschilderen. Een onding, maar wat was het heerlijk om zo te knooien voor zo’n prutser als ik.
Later, toen ik het netje ontgroeid was, kleurde ik de eieren zoals ik dat ooit van mijn oma had gehoord. Ik legde madeliefjes, maagdenpalmbloempjes, grasjes en rood uienblad op het ei. Rolde om dit alles een lapje dat ik vastbond met een touwtje en liet dit pakketje in een steelpannetje met kokend water, koffieprut en een scheutje azijn sudderen.

Ik wil ontdekken. Naar voren toe. Tegelijkertijd triggert mij hoe het vroeger ging. Verbondenheid voelen met al die generaties die mij voorgingen. Ik wil leren. Ik wil zoeken. Het leven vormgeven. Iets samenstellen uit vroeger, nu en zonder dat ik weet hoe die zal verlopen, ook de toekomst. Wat doe ik het liefst in mijn leven. Wat vind ik belangrijk. Waar vind ik dat. Waar is de liefde en waar is er rust. Ook weet ik, dat je misschien juist níet altijd moet zoeken. Daarmee zeg je namelijk ook dat het nu niet goed genoeg voor je is.

Hij maakt muziek, zij danst en ik lach. Soms hoef je inderdaad niet te zoeken.
Morgen zien we dan wel weer hoe de wereld eruitziet. Misschien vinden we dan rustig nog een paasei of doen we dingen die we nu nog niet voor mogelijk hadden gehouden. We gaan in ieder geval genieten van je mooie nagels en over tig morgens leer ik je paaseieren te verven op je overgrootmoeders wijze.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *